Die dütsche Nationalmanschoff hätt jradd de Weltmeisterschaff jewonne, da luhr isch em Sommer 1990 zum eeschte ens ed Lischt dä Welt.

Noh enige Moonde en Dütschland levte isch een janzed Johr lang zosammen met ming Eltern bei ein indonesischen Famillich in Makassar op Sulawesi. Ming Bap maache dort sing Brassel.

Engk 1993 freute isch mich riesig övver ming kleenen Brooder Dario. Dä hat jenauso wee isch för mihere Johre in den Pänzgaade un die Montessorischull am Stadtgaate von Kölle jegange.

Im Fröhjohr 2001 zogen mer in son Reihnhus em Trierer Veedel Weidengrave. Do hann se misch em städdesche Auguste-Viktoria-Gymnasium jelehrt. En den Ferien flogen wir ständig in all Deile vun dä Welt und vör allem noh Asien. Isch bin ooch bei den Ethnologie-Exkursionen noo Singapur, Malaysia, Indien und Vietnam mitjonn. Die hätt ming Bap jeleitet. Em Winter 2006 han isch üvverläät n Ustuuschjohr in Malaysia zu mache. Em rubbedikabéss wor isch dann fött.

Während däm Ustuuschjohr lebte isch zosamme mit ene fünfköpfijen, malaiischen Familich in Shah Alam, Selangor. Zosamme han isch en herrlischet Johr do drövve metgemaach. Ed wor atemberaubedes Jahr, das mich janz doll jeprägt hätt. Deshalv jeht ed in dä Sigg hee im Besodere öm ming Ustuschjohr.

Häste nit jesin simma em Juni 2008 zoröck nach Kölle un isch han jradd ming Avitur öm Schiller-Jümnasium hee em Veedel Sülz jemaat. Allemool freue isch mich op Neues, Frembes und anna Jäcke wenn es heißt sisch ene neuen Umgebung anzupassen und anner Lück kenne zu lernen. Jez en Leipzsch.

Et hätt noch immer joot jejange! Et bliev nix, wie et woor!